اتاقی ازان خود

گفتم که بانگ هستی خود باشماما دریغ و درد..... سمیرامیس باباییماهنامه دنیای تصویر فیلمِ تئاتر فرانکنشتاین یکی از موفق ترین اجراهای  نشینال لایو تیاتر بخاطر دوران قرنطینه  چند ماهی می شود که بصورت رایگان در اختیار عموم قرار گرفته  و درنتیجه این توفیق برای ما نیز هم فراهم شد که هیجان دیدن یک تئاتر فوق العاده را تجربه کنیم و اتفاقا خیلی زود هم در میان تئاتردوستان وطنی دست به دست شد و آنقدرمورد استقبال قرار گرفت که زیرنویس فارسی آن هم آمد. همین   بهانه ای شد برای تشکر چندباره از مری شرلی که چنین اثر جاودانه ای را به رشته تحریر درآورد و نقد و بررسی  اثر اقتباسیِ نیک دییر به کارگردانی دنی بویل. در شماره قبلی نگاه و نقدی داشتم به اقتباسی ناموفق و حالا  این شماره با  بررسی یکی از موفق ترین اقتباس های ادبی قرن بیست و یکم(البته تا بدین جا) ناخودآگاه تکمیل کننده ی مطلب قبلی خود شد. نمایشِ فرانکشتاین مانند نسخه های هالیوودی این داستان قدیمی  هیولایی خرخری و  وحشتناک ندارد  که دور گردنش جای دوخت دوز نمایان است و به سراغ ادم های وحشت زده می رود. ضد قهرمان نمایش موجودی است که از دانشی بوجود آمده و  سپس رها شده است. روشنفکریست احساساتی که بهشت گمشده ی میلتون را می خواند و در جستجویِ عشقی حقیقی است. «توان دوست داشتن و دوست داشته شدن» و رفتن  به هر جا که این جا نباشد! به دوردست ها این اوست که از  انسان ها وحشت دارد و کشت و کشتار و ارباب رعیتی آنها را درک نمی کند.  او که می بایست آدم بوده باشد اما حسِ شیطان رانده شده را دارد.نمایش با صدای ناقوس بزرگی که بالای سر مخاطبین قرار دارد شروع می شود. زنگی که در سکو اتاقی ازان خود...

سویزدِت فیلم : تولدِ سینمای کودک در اتحاد جماهیر شوروی و ظهور بازیگر کودکجرمی هینکس ترجمه ی سمیرامیس باباییسنینماتوگراف- کتاب چهارم- پرونده ای برای سینمای کودک و نوجوان از آغاز ورود این رسانه،کودکان در زمره ی پرشورترینِ سینمارو ها بودند، و در همه جای فیلم ها هم دیده میشدند. با این وجود تا سال 1936 که سویزدِت فیلم در مسکو پا به عرصه حضور نهاد هیچ استودیوی فیلم سازی تماما به کودکان اختصاص نیافته بود. و این گونه اتحاد جماهیر شوروی آغازگر گامی نو در راستای فیلم های سرگرم کننده برای کودکان شد.اکران فیلم به طور خاص برای کودکان، و فیلم هایی که اختصاصا برای کودکان ساخته شده باشد پیش از انقلاب اکتبر 1917 مطرح بود و تقویتِ پتانسیل های سینمای مختص کودک در همان ابتدای سال 1908 در روسیه به رسمیت شناخته شد. اما در ابتدای سال های صنعت فیلم های بلشیوکی بود که شوروی ها با سنجیدگی کوشیدند فیلم هایی بسازند که باب میل کودکان  باشد؛و دهه 1920 بر لزوم گسترش این امر متمرکز شد تا فیلم های سینمایی آخر هفته ای برای کودک وجود داشته باشد و  همچنین بستر ورود سینما به مدارس برای کودکان فراهم شود . به هر حال علیرغم اشتیاقِ زیاد ساختن فیلمِ کودک خروجی ها پراکنده بودند تا اینکه در ژوئن 1936 تصمیمی برای ایجاد استودیویِ فیلم سازیِ سویزدِت فیلم برای ساخت فیلم های ویژه کودک اتخاد شد.  تحقق این امر را می توان تا حدودی هم از سر پافشاری های مارگاریتا بارسکایایِ کارگردان[1] که نامه نگاری های فراوانی با واحد تولید داشت و از قضا یک نامه  هم به شخص استالین نوشته بود بدانیم . بارسکایا حسب وظیفه مدیر هنری استودیو جدید منصوب شد.گرچه او به دلیل موافقات بسیاری که در این باره وجود داشت – و از تغ اتاقی ازان خود...

  ز عاشق زارتر زاری نباشد / ز کار او بدتر کاری نباشدسمیرامیس باباییماهنامه دنیای تصویر کمتر کسی است که داستان تراژیک رمئو و ژولیت  از عشاق مشهور و ناکام ادبیات جهان را نشنیده باشند؛دو شخصیتی که گویی از دل داستان‌شان بیرون آمده و وارد زندگی واقعی مردم شدند و بر مرگ‌شان اشک ها ریخته و دل‌ها شکسته شده است. .به قول فخرالدین اسد گرگانی« زعاشق زارتر زاری نباشد/ ز کار او بدتر کاری نباشد» -هر چند که او از معدود اهل قلم هایی است که در داستان ویس و رامین بعد از فراز و نشیب های بسیار سرانجام دو دلداده را به یگدیگر می رساند و تا پایان عمر هم عشق ثمره‌ی تراژیکی به بار نمی‌آورد!- اما چرا مردم هنوز رومئو ژولیت را دوست دارند؟ چه چیز باعث دوام آن می شود؟ چه عواملی باعث می شود بارها بارها به تماشای آن بنشیند؟ این ها سوالاتی هستند که در طول زمان پاسخ های متفاوتی گرفته است. شاید بخاطر آنکه داستانِ عشق و نفرت و تلاش برای فایق آمدن عامل نخستین بر دیگری همچنان در زندگی بشر ادامه دار است. سیمون گادویل کارگردان نمایش اخیر رمئو و ژولیت می گوید « ظرفیت نمایشنامه های شکسپییر برای بازخوانی مجدد پایان ناپذیر است» نمایش او هم بازخوانی معاصر گروهی از بازیگران است که دور هم جمع می شوند تا داستان  فرار دو عاشق جوان از دنیای پر از خشونت و نفرت را تعریف کنند. جاش اوکانری و جسی بارکلی نقش این دو ستاره‌ی جاودان شکپییر را بر عهده می‌گیرند.  این نمایش در طی تعطیلی‌ سالن های تئاتر و به کوشش نشینال تیاتر برای پویا نگه داشتن فعالیت های خود  تهیه شده و در لیست شبکه‌ی تلویزیونی پی بی اس جزو چهارمین مجموعه‌ی سالانه  قرار گرفته است. این اولین کار کارگردانی با دوربینِ سیمون گادمن است اتاقی ازان خود...